وحید نوروزی در گفتگو با همشهری آنلاین با بیان اینکه حل معضل آلودگی هوا طبق نظر سنجی‌ها همواره در صدر مطالبات پایتخت نشینان بوده است، به وظایف و اختیارات شهرداری تهران به عنوان یکی از متولیان اجرای قانون هوای پاک اشاره کرد و افزود: شهرداری تهران در عمل به وظایفش برای اجرای قانون هوای پاک به شدت وابسته به دیگر سازمان‌ها و ارگان‌های متولی است و به تنهایی کار چندانی نمی‌تواند بکند. ضمن اینکه هجمه‌هایی که بعضا در این شرایط به شهرداری تهران می‌شود، دور از انصاف است.
او ادامه داد: شهرداری تهران به عنوان یکی از متولیان می‌تواند در حد وسع و توان و همچنین وظایف و اختیاراتش در اجرای قانون هوای پاک اثرگذار باشد. اما اینکه چرا مدیریت شهری کلانشهری به وسعت تهران نمی‌تواند یکی از بازیگران اصلی حل این مشکل کهنه این شهر باشد به عوامل مختلفی وابسته است که بررسی دلایل و منابع آلودگی هوا و سنجش آن اختیارات شهرداری، دست کم در دو دهه گذشته چند نکته مهم را گوشزد می‌کند.
بیشترین سهم آلودگی هوای تهران
دبیر اسبق کمیته راهبردی ستادهای معاینه فنی خودرو شهرداری‌های کلان شهرهای کشور اضافه کرد: نخست لازم است با مرور عوامل آلودگی هوای تهران، نگاهی هم به وظایف و اختیارات مدیریت شهری بیندازیم؛ چرا که انباشت آلاینده‌ها و ذرات معلقی که با پدیده اینورژن (وارونگی دما) نفس شهر را گرفته، عوامل و دلایل مشخصی دارد. منابع متحرک مثل خودروها چه شخصی و چه ناوگان حمل ونقل عمومی مثل تاکسی و اتوبوس، موتور سیکلت‌ها و خودروهای سنگین با نرخ بالای فروسودگی بیشترین سهم را درایجاد شرایط کنونی برعهده دارند.
نوروزی گفت: علاوه بر مواردی که عنوان شد، عقب ماندگی گسترش خطوط مترو و فرسودگی واگن های موجود، تهران را از نیمی از ظرفیت پاک‌ترین و بزرگترین سیستم حمل و نقل عمومی محروم کرده است. مضاف بر این ها، مصرف گازوئیل پرگوگرد در کنار مازوت سوزی در برخی صنایع نیز باعث تشدید آلودگی هوای تهران شده است.
وابستگی شدید وظایف شهرداری
او ادامه داد: با توجه به مواردی که عنوان شد، سوالاتی مطرح می‌شود که آیا شهرداری تهران در تولید خودرو، اسقاط خودروهای فرسوده، تولید سوخت با کیفیت، تولید و مصرف مازوت و گازوییل پرگوگرد و حتی در مکانیابی صنایع آلاینده اطراف پایتخت نقش دارد؟ پاسخ ساده است؛ این سازمان نه تنها نقشی در تولید خودروهای شخصی و حتی اجرای دستورالعمل اسقاط و از رده خارج کردن خودروهای فرسوده ندارد، بلکه حتی عملکردش در خرید اتوبوس های جدید و حتی توسعه خطوط مترو (به عنوان یکی از وظایف اصلی شهرداری) به شدت وابسته به دولت هاست. دولت‌هایی که می بایست طبق قانون ۸۲.۵ درصد از هزینه تامین اتوبوس های شهر و۵۰ درصد هزینه احداث خطوط جدید مترو را بپردازند، دست کم در سه دولت اخیر یه تعهداتشان برای تامین وتوسعه حمل‌و نقل عمومی و کاهش تردد خودروهای شخصی در شهر عمل نکرده و دست شهرداری را در مهمترین حوزه اختیاراتش برای کمک به آلودگی هوا بسته اند.
معاون اسبق اجرایی سازمان حمل ونقل و ترافیک شهرداری تهران همچنین گفت: موضوع دیگری که در بحث آلودگی هوای تهران می تواند اثرگذار باشد، تردد روان خودروها در شهر است. عملکرد شهرداری تهران در این زمینه هم تا حد زیادی به نحوه عمل دیگر متولان وابسته است.
پیشنهادی به سازمان محیط زیست
نوروزی تصریح کرد: «مدیریت هوشمند ترافیک هم که یکی از حوزه های عمل شهرداری تهران است، نیازمند همراهی پلیس است. فارغ از این که ارتباط و همیاری میان این دو ارگان متولی آلودگی هوا چگونه است، همراهی نکردن پلیس با مدیریت شهری، کار را با اختلال مواجه می‌کند و شهرداری در اجرای وظایفش به بن بست می‌خورد. شهرداری تهران برای اجرای کنترل هوشمند ترافیک، دوربین می‌خرد و پارکومترهای هوشمند راه اندازی می‌کند اما در صورت عدم همراهی پلیس، مدیریت هوشمند ترافیک عملا بی معنی می‌شود.
او ادامه داد: با این حساب و با توجه به اینکه شهرداری تهران در عمل به وظایفش برای اجرای قانون هوای پاک به شدت وابسته به دیگر سازمان‌ها و ارگان‌های متولی است، به تنهایی کار چندانی نمی‌تواند بکند و هجمه‌هایی هم که بعضا در این شرایط به شهرداری تهران می شود، دور از انصاف است. بر همین اساس، پیشنهاد می‌کنم سازمان حفاظت محیط زیست کشور که طبق ماده ۲ قانون هوای پاک، ناظر بر حسن اجرای این قانون است ۱۷۴ تکلیف دستگاه های دولتی و اجرایی روشن و شفاف به اطلاع افکار عمومی برساند تا مطالبات رسانه های گروهی و افکار عمومی، هدفمند و دور از سیاسی بازی پیگیری شود.
نظر شما